In January 2017, the Icelandic nation was shaken to its core when the 19 year old Birna Brjánsdóttir disappeared in the middle of the night on the main street in the downtown area of Reykjavík. Surveillance cameras showed her walking up Laugavegur street, on her way home after a night out on the town with friends, but the cameras could not show how she suddenly vanished from view.

For two weeks the whole nation followed the police investigation of this mystic affair and even took an active part in it, searching for evidence around the city. Finally two sailors on a Greenland trawler were arrested, and at the end of the month Birna’s body was found on a rocky beach on the south coast of Iceland. This tragic affair left no Icelanders untouched and Helgason wrote his poem shortly after witnessing the memorial gathering on Laugavegur, that took place on the very spot where she had been seen for the last time.

People were laying flowers on the pavement and lighted a sea of candles. In Helgason’s poem we follow Birna through the bars of Reykjavik, the last night of her life, and up Laugavegur where the poem imagines Birna herself, on her final walk, stumbling upon the flowers and candles lighted in her memory and filling the pavement in front of her. “Where she stands / Where she stares / At all her next steps / That light up the street with their flames / On this January morning”.

​#FyrirBirnu

​Hún er ein af okkur — við erum hún ein

Á leið út í lífið
á leið út á lífið
á leið út í það sem logar um nótt

Hún er ein af okkur — við erum hún ein

Að dansa við engan
að dansa við alla
að dansa við allt sem henni var gefið

Hún er ein af okkur — við erum hún ein

Á leið út af staðnum
á leið um bæinn
á leiðinni upp á Laugaveg

Þar sem hún gengur fram á blóm á stétt
heilt haf af blómum
í sellófani

Og örlítið lengra — logandi kerti
stéttin eitt haf
af logandi kertum

Hún er ein af okkur — við erum hún ein

Þar sem hún stendur
þar sem hún starir
þar sem hún sér sín næstu skref
í ljósum logum á janúarmorgni

Hún er ein af okkur — við erum hún ein

#ForBirna

Hun er en af os – vi er hende alene

På sin vej ud i livet
på sin vej ud i byen
på sin vej ud i det som brænder om natten

Hun er en af os – vi er hende alene

Hvor hun danser med ingen
Hvor hun danser med alle
Hvor hun danser med alt som blev hende givet

Hun er en af os – vi er hende alene

På sin vej ud fra stedet
på sin vej gennem byen
på sin vej op ad Laugavegur

Hvor hun mødes af blomster på fortovet
et helt hav af blomster
i cellofan

og en smule længere – brændende lys
fortovet et hav
af brændende lys

Hun er en af os – vi er hende alene

Som hun står der
som hun stirrer
som hun ser sine næste skridt
i lys lue en januarmorgen

Hun er en af os – vi er hende alene

Oversæt af Kim Lembek